خوش آمدید

پاریس شهر رویا‌هاست؛ شهر عاشقان دنیا، شهر رمان‌ها و فیلم‌های آشنا؛ از شانزلیزه گرفته که بهشت مد جهان است تا ایفل که سمبل بی‌چون‌و‌چرای شهر است؛ از موزه‌ لوور که تابلوی مونالیزا و تکه‌هایی از تخت جمشید را در خود دارد، تا کلیسای مرموز نوتردام با گوژپشت معروفش و از رود پرآب «سن» تا کاخ تاریخی «ورسای». این شهر به قول اروپایی‌ها یک موزه‌فیکاسیون یا همان موزه‌ی بصری است. پاریس شهر کافه‌های رنگارنگ خیابانی هم هست با قهوه‌های معروف و کروسان‌های تازه‌شان و البته برترین رستوران‌های جهان. تماشای موزیکال‌های «مولن‌روژ» و سر زدن به آرامگاه صادق هدایت در «پرلاشز» هم تجربه‌های دیگر پاریس‌اند. پاریس جایی است که همه بدون اینکه دیده باشیم می‌شناسیم؛ هرم موزه‌ لوور را در فیلم «داوینچی کد»، مولن‌روژ را در فیلم مولن‌روژ و بلوار «سن ژرمن» را در رمان «در جستجوی زمان از دست رفته» به یاد داریم. نوستالژی پاریس تمام‌نشدنی‌‌ست.

تصور پاریس و حتی فرانسه بدون ایفل محال است. ایفل ۳۲۴‌متری با آن صف‌های عریض و طویل بازدید‌کنندگانش، بلند‌ترین ساختمان در پاریس و یکی از پر‌بازدید‌ترین بنا‌های یادبود در جهان است. «گوستاو ایفل» این شاهکار را طی سال‌های ۱۸۸۷-۱۸۸۹ به مناسبت نمایشگاه جهانی و یادبود صدمین سال انقلاب فرانسه ساخت که بعد‌ها به نماد فرانسه تبدیل شد.

دو طبقه‌ اول را با پله هم می‌توانید بروید اما برای طبقه‌ سوم که صف‌های بلند‌تری هم دارد باید از آسانسور استفاده کنید. قدم زدن در بالای آشناترین برج دنیا و گرفتن عکس‌های رنگارنگ از پاریس و پیچ‌و‌خم رود سن تجربه‌‍ای‌ست که می‌ارزد به خاطرش صف‌های طولانی را تحمل کنید. از ایستگاه متروی «بیر‌هاکیم» می‌توانید به ایفل برسید.